Ze blijven voor beroering zorgen, de bonussen die in de banken uitbetaald worden. En toch schreef Marc De Vos in De Standaard van dinsdag 12 april dat de winsten van de banken een schande zijn, niet de bonussen.Zijn standpunt verbaasde menig lezer omdat De Vos doorgaans een eerder conservatief rechts standpunt aanhoudt op economisch vlak. Al in de inleiding van zijn artikel gooit hij de banken een streng verwijt voor de voeten:
Ziedaar immers een sector die collectief verantwoordelijk was voor een mondiale crisis en die volhardt met riante directievergoedingen terwijl het hele land moet besparen, hun werknemers de lonen moeten matigen en hun spaarders amper interest ontvangen.
De Vos vraagt zich af hoe het komt dat de banken zoveel winst kunnen maken. Hoe ze dat deden vóór de crisis is pijnlijk duidelijk geworden:
Vóór de crisis behaalden banken woekerwinsten met casinopraktijken die uiteindelijk nefast bleken.
Met de billen bloot moesten de banken bij de overheid om steun vragen. Die blote billen is maar een halve waarheid: de banken konden en mochten eigenlijk niet failliet gaan omdat de economie dan volledig zou instorten. De overheid had feitelijk geen keuze, de banken moesten geholpen worden, gered worden. Dat is wel een comfortabele positie die menige onderneming zou interesseren: als het water aan de lippen staat ga je niet ten onder maar komt de overheid ter hulp. Een soort staatsgarantie dus die toelaat dat de banken voor zichzelf aan goedkope tarieven geld kunnen lenen. Ook de Europese Centrale Bank (ECB) houdt de rente voor de banken laag.
Voor Marc De Vos wordt het nu cynisch:
Banken kunnen daardoor goedkoop lenen, om dan tegen veel hogere percentages de schuldenlanden van de eurozone te financieren. Het cynisme is hier compleet. Griekenland, Ierland en Portugal zouden eigenlijk hun schuld moeten herschikken, wat de Europese banken dan op een verlies zou komen te staan. Maar precies omdat de regeringen van de andere eurolanden dat hun banksector niet kunnen of willen aandoen, blijven ze belastinggeld pompen in de bodemloze put, waardoor diezelfde banken blijven incasseren en de lokale bevolking tot schuldslavernij wordt veroordeeld.
Het zijn inderdaad onze banken die geld lenen en geleend hebben aan Portugal, Griekenland en Ierland. Aan een erg hoge interestvoet. Onze banken verdienen dus mooi geld aan de problemen van Portugal, Ierland en Griekenland (de zogenaamde PIG-landen). Terwijl aan de bevolking van deze landen een gigantische inlevering opgedrongen wordt: veroordeeld tot schuldslavernij.
Zo zie je maar hoe de overheidssteun aan onze banken een pervers effect heeft in de PIG-landen. Onze banken winnen drie keer, zonder risico's.
- De PIG-landen kunnen (mogen) geen vermindering van schulden of uitstel van betaling vragen, zodat onze banken altijd netjes zullen terugbetaald worden, al moest de lokale bevolking daardoor voor jaren op water en brood moeten leven.
- De PIG-landen hebben een slechte reputatie en moeten daarom een hoge interest betalen. Wat natuurlijk erg winstgevend is voor onze banken. Maar die reputatie is enkel slecht op papier, want de schulden zullen hoe dan ook terugbetaald worden.
- Moest het onwaarschijnlijke gebeuren zodat onze banken in moeilijkheden zouden geraken, dan worden ze toch gered door de overheid.
De Vos besluit dat onze politici dus beter in eigen boezem kijken alvorens de bonussen van bankiers onder vuur te nemen. Het is immers de overheid zelf die het mogelijk maakt dat de banken zoveel (en op die manier) winsten maken.
Hoog tijd dus om na te denken over de positie van de banken in onze samenleving.
Misschien vind je de volgende teksten ook interessant :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten